آیا حمله اسرائیل به دوحه با رضایت و اجازه آمریکا انجام شده است؟
به قلم: گلبدین حکمتیار،امیر حزب اسلامی افغانستان
این حمله به مرکزجنبش حماس در دوحه، پایتخت قطر انجام شد که ۳۰ کیلومت با پایگاه آمریکایی درالعدید فاصله دارد. ایالات متحده ۱۳موشک ایرانی را در هوا از طریق این پایگاه رهگیری کرد. چگونه هواپیماهای اسرائیلی میتوانند بدون رضایت ایالات متحده وارد حریم هوایی قطر شوند و به دوحه موشک شلیک کنند؟!
این حمله به هیئتی انجام شد که مصروف مذاکرات آتش با ایالات متحده و رژیم اسرائیل بود، خلاف تمام ارزشهای انسانی، نجابت، اخلاق و شرافت، عملی بزدلانه، بزدلان و جنایتکاران است، اما ایالات متحده و کاخ سفید نه تنها این حملۀ وحشیانه را محکوم نکردند، بلکه از آن حمایت نیز کرده، آقای ترامپ دراین باره گفت: من از آن خبر داشتم اما زمانی برای جلوگیری از آن وجود نداشت!!
ترامپ در صفحۀ اجتماعی حقیقت خود نوشت: "این حمله نظامی غیرضروری به قطر، متحد بزرگ و میانجی صلح ما، نه اهداف اسرائیل را پیش میبرد و نه ایالات متحده را" او احساس بدی نسبت به محل حمله داشت!! «اما حذف حماس که از رنج مردم غزه سوءاستفاده کرده، هدف مهمی است»!!
نه پایگاههای آمریکایی استقلال قطر، حفاظت از حریم هوایی آن، جلوگیری از تهاجم خارجی را تضمین کردند و نه هدیۀ یک هواپیمای ۴۰۰ میلیون دلاری به ترامپ؛ آیا منطقی نیست که همه کشورهای عربی روابط خود را با ایالات متحده سر ازنو بررسی کنند؛ و با هم تمام پایگاههای آمریکایی را از کشورهای خود خارج کنند؟ متحد شوند و استقلال خود را به دست آورند؟
اگر این کشورها (۲۲ عضو اتحادیه عرب) متحد شوند و یک کشور تشکیل بدهند، همانطور که قبل از تجزیه بودند، آنگاه آن کشور چنان بزرگ خواهد شد که در مساحت و جمعیت نسبت به ایالات متحده بزرگتر و بیشتر خواهند بود. جمعیت آن حدود ۴۹۳ میلیون نفر خواهد بود، حدود ۱۵۳ میلیون نفر بیشتر از جمعیت ایالات متحده (۳۴۰.۱ میلیون نفر) است؛ حدود ۱.۴۵ برابر جمعیت ایالات متحده است؛ و مساحت آن حدود ۱۳.۱۳ میلیون کیلومتر مربع خواهد بود؛ حدود ۳.۲۶ میلیون کیلومتر مربع بیشتر از جمعیت ایالات متحده (۹.۸۷ میلیون کیلومتر مربع) و ۱.۳۳ برابر بزرگتر.
از نظر نظامی، به نیرویی تبدیل خواهد شد که هیچ قدرتی در جهان قادر به مقاومت در برابر آن نخواهد بود، غزۀ کوچک تحت محاصرۀ شدید رژِیم اسراییل و تمام غرب بود؛ دو سال مقاومت کرد؛ یعنی مجاهدین جنبش حماس در غزه برای هر دشمن کافی هستند، پیش از آن ها مجاهدین افغانستان هم درجهاد علیه تجاوز شوروی وقت پیروز شدند و هم در جهاد علیه امریکا و متحدینش.
مگر آیا درجهان اسلام و رهبری آن این ظرفیت موجود است و آیا آماده این هستند که مسیر عزت و استقلال را انتخاب کنند؟ از تمام آن امتیازات شخصی، گروهی و قومی دست بردارند که به قیمت عزت وشرف خود و ملت های خود بدست آورده اند؟ آن امتیازیکه از نظر هرانسان مؤمن و با ضمیر امتیاز نه، بلکه تحقیر و ذلت است؟
حالا وضعیت کشورهای اسلامی طوری است که در جریان حملات امریکا و رژِیم اسراییل بر خاک ایران، چند صد هواپیمای آنها از فضای هوایی اردن و عربستان سعودی گذشته است، در حملات هوایی رژیم اسراییل بر دوحۀ قطر نیز هواپیماهای اسراییلی از فضای اردن و عربستان سعودی استفاده نموده اند! ممالک عربی به تناسب کشورهای عضو اتحادیه اروپا هم نمی توانند که یک اتحادیه بسازند!! که درآن پارلمان مشترک، پول مشترک، سیاست خارجی واحد و تعهدات و توافقات مشترک امنیتی و دفاعی داشته و دوست ودشمن خودرا در پرتو مشترکات دینی و ملی شان تعیین نمایند، طوریکه حمله به یکی از کشورهای اسلامی متحد خود را حمله بر قلمرو خود بدانند.