می‌خواستم رئیس‌جمهور افغانستان شوم، اما منصرف شدم

می‌خواستم رئیس‌ جمهور افغانستان شوم، اما منصرف شدم

بریانیوز:(شنبه ۱۲ میزان) زلمی خلیل‌زاد، نمایندۀ خاص پیشین ایالات متحده برای صلح افغانستان، در گفت‌وگویی تازه با پادکست «افغانستان با روح یعقوبی» افشا کرده است که در مقطعی تصمیم داشت نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری افغانستان شود، اما در نهایت از این تصمیم صرف‌نظر کرده است.

خلیل‌زاد در این مصاحبه گفته است که پس از مأموریت موفقش در افغانستان پس از ۲۰۰۱، به فکر ایفای نقش مستقیم در رهبری سیاسی کشورافتاده بود. او افزود:«ماموریتم در افغانستان به‌ درستی انجام شد و موفقانه بود. پس از خروج شوروی و آغاز جنگ‌های داخلی، و پس از آن همیشه با خودم می‌گفتم باید کاری برای کشورم انجام دهم.»

به گفتۀ آقای خلیل‌زاد، عملکردش در روند بازسازی سیاسی افغانستان پس از سقوط طالبان باعث شد رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده، او را به‌عنوان سفیر امریکا در عراق منصوب کند.

وی ادامه داد که شماری از مقام‌های پیشین افغانستان در آن زمان از او خواسته بودند تا خود را برای انتخابات ریاست‌جمهوری نامزد کند. او افزود: «آنها می‌گفتند سیاسیون افغانستان نتوانستند کارشان را درست انجام دهند و سبب بازگشت طالبان به قدرت شدند. از من خواستند خودم وارد میدان شوم.»

خلیل‌زاد در ادامه گفت: «من همیشه فکر می‌کردم این کار عجیب است، چون من سال‌ها برای خدمت به امریکا کار کرده‌ام و چنین اقدامی می‌توانست به افغانستان آسیب برساند. کشورهای همسایه هم ممکن بود برداشت نادرستی از آن داشته باشند.»

او همچنین افزود که حتی همسرش و شماری از مردم افغانستان نیز تصور می‌کردند که وی در نهایت خود را نامزد خواهد کرد. به گفتۀ او، «برخی مقام‌های امریکایی نیز در آن زمان مرا تشویق به نامزدی کردند، اما تصمیم گرفتم این کار را نکنم.»

قایل یاد آوری است که آقای گلبدین حکمتیار، رهبر حزب اسلامی افغانستان نیز بعد از به قدرت رسیدن دوبارۀ تحریک طالبان و حمایت های وسیع آقای زلمی خلیلزاد از این روند، خلیلزاد را «رئیس جمهور نا اعلان شدۀ» افغانستان خوانده بود

زلمی خلیل‌زاد از چهره‌های تأثیرگذار سیاست امریکا در قبال افغانستان بود که نقش کلیدی در امضای توافق‌نامۀ دوحه میان تحریک طالبان و ایالات متحده در سال ۲۰۲۰ داشت. این توافق در نهایت به خروج نیروهای امریکایی و بازگشت تحریک طالبان به قدرت انجامید؛ موضوعی که هنوز هم محل بحث و انتقاد گسترده در داخل و خارج افغانستان است.